شما زن‌ها خوشبختید . چون بلدید خام‌ را پخته کنید ، طعم‌های بد را چشیدنی کنید ، زخم‌‌ها را ببندید . دکمه‌های افتاده را بدوزید و لکه ها را ببَرید ، آلودگی‌ها را بشویید ، اشک‌ها را پاک کنید ، سامان بدهید نا بسامانی‌ها و منظم کنید ، بی نظمی ها را ...
با بغض توی گلو لبخند بزنید و با کمر درد ، خرید کنید . با خواب آلودگی ، کاردستی ناتمام کودکتان را کامل کنید . لب‌هایتان را رنگ شادی بزنید و با پشت صاف و گردن افراشته مستقیم در چشمهای زندگی نگاه کنید و بگویید : تو هر چقدر سخت باشی ، زندگی ! من از تو سر سخت ترم ...

شما زن‌ها فقط زندگی را نمی‌سازید ، شما خودِ زندگی هستید ...