نماز یکشنبه ذیالقعده نماز مستحبی است با آداب خاصی که در یکی از روزهای یکشنبه ماه ذیالقعده خوانده میشود. در احادیث برای خواندن آن آثاری همچون آمرزش گناهان ذکر شده است
این نماز، دو نماز دورکعتی است که به نیت نماز یکشنبه ماه ذیالقعده بهجا آورده میشود. در هر رکعت، یکبار سورهحمد، سه بار سوره توحید، یکبار سوره ناس و یکبار سوره فلق خوانده میشود. پس از پایان چهار رکعت نیز هفتاد بار اِستغفار (گفتن ذکری مانند اَستَغفِرُ اللهَ و اَتوبُ إلیه) کرده و یکبار لا حَول و لا قوةَ الا بالله گفته میشود و در پایان دعای «یا عَزِیزُ یا غَفَّارُ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لَا یغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ» را میخواند. همچنین قبل از نماز، غسل میکند.
✨ روی درِ بهشت نوشته شده است: ثواب صدقه ده برابر و قرض هجده برابر است و اینکه قرض از صدقه برتر گردیده، به این دلیل است که قرض کننده جز از روی نیاز قرض نمیگیرد ولی گاهی غیرنیازمند درخواست صدقه میکند.
✨ هر کس امر به معروف یا نهی از منکر کند و یا به خیری راهنمایی کند و یا به آن اشاره کند در ثواب آن شریک است و هر کس به چیز بد فرمان دهد یا به آن راهنمایی کند و یا اشاره کند، در گناه آن شریک است.
آیا شما نسبت به نعمت های خدا شادمان هستید یا نیستید؟ اصلاً نسبت به نعمت های پروردگار معرفت پیدا کردید یا نکردید؟ این همه نعمت های عظمایی که خدای تبارک و تعالی عطا فرموده است آیا به آن ها فکر کردی یا نه؟ علت عقب ماندگی های معنوی عدم توجه و معرفت به نعمت های خداست. اگر قدر نعمت های خدا را بدانیم تمام انگیزه و حرکت است اما اگر قدر نعمت های خدا را ندانیم، هیچ شادمانی در وجودمان نیست لذا خیلیها به این درجه فهم میرسند که حتی بلاهای ظاهری و مشکلات ظاهری را از ناحیه خدا میدانند و لذا شادمانند با اینکه مشکل هست ولی شادمان است.
🏴 در جهان، هم شأن و همتائی کجا دارد بقیع؟
🏴 چون که یک جا، چار محبوب خدا دارد بقیع
🏴 نور چشمان رسول و پور دل بند بتول
🏴 صادق و سجاد و باقر، مجتبی دارد بقیع
🏴 خلق شد عالم ز یُمن خلقت آل عبا
🏴 یک تن از پنج تن آل عبا دارد بقیع
گویا علت عقب ماندگی ما ترک مستحبات است علمای سابق بدان ملتزم بودند از قبیل زیارت و دعا و تلاوت قرآن و یا نماز اول وقت و ترک مکروهات مانند خواب بین الطلوعین.
اِلهی قَلْبی مَحْجُوب خدایا دلم در پرده است.
وَ نَفْسی مَعْیُوبٌ و نفسم معیوب
وَ عَقْلی مَغْلُوبٌ و عقلم مغلوب است
وَ هَوائی غالِبٌ و هوای نفس بر من چیره است
وَ طاعَتی قَلیلٌ و طاعتم اندک
وَ مَعْصِیَتی کَثیرٌ و گناهانم بسیار است
وَ لِسانی مُقِرٌّ بِالذُّنُوبِ و زبانم به گناهان اقرار دارد
فَکَیْفَ حیلَتی یا سَتّارَ الْعُیُوبِ پس چارهام چیست ای پرده پوش عیبها
وَ یا عَلاّمَ الْغُیُوبِ و ای دانای نادیدنیها
وَ یا کاشِفَ الْکُرُوبِ و ای برطرف کننده اندوهها
اِغْفِرْ ذُنُوبی کُلَّها بِحُرْمَةِ مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد بیامرز همه گناهانم را به حرمت محمد و آل محمد
یا غَفّارُ، یا غَفّارُ، یا غَفّارُ ای بسیار آمرزنده، ای بسیار آمرزنده، ای بسیار آمرزنده
بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ به رحمتت ای مهربانترین مهربانان
در حدیثى از امام على (علیه السلام) مى خوانیم: «عُمِرَتِ الْبُلْدانُ بِحُبِّ الأَوْطانِ»؛ (شهرها با حبّ وطن آباد مى شود)
در حدیث دیگرى از همان حضرت مى خوانیم: «مِنْ کَرَمِ الْمَرْءِ بُکائُهُ عَلى ما مَضى مِنْ زَمانِه وَ حَنینِهُ اِلى أَوطانِه»؛ (از نشانه هاى ارزش و شخصیت انسان آن است که نسبت به عمر از دست رفته (که در آن کوتاهى کرده است) اشک بریزید و نسبت به وطنش علاقه مند باشد)
حدیث معروف «حُبُّ الْوَطَنِ مِنَ الاْیمانِ»؛ (علاقه به وطن، از نشانه هاى ایمان است)
آیات 8 و 9 سوره ممتحنه است، مى فرماید:
«لایَنْهاکُمْ اللهُ عَنِ الَّذینَ لَمْ یُقاتِلُوکُمْ فِى الدّینِ وَ لَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا اِلَیْهِمْ اِنَّ اللهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ إِنَّما یَنْهاکُمُ اللهُ عَنِ الَّذینَ قاتَلُوکُمْ فی الدّینِ وَ أَخْرَجُوکُمْ مِنْ دِیارِکُمْ وَ ظاهَرُوا عَلى اِخراجِکُمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ وَ مَنْ یَتَوَلَّهُمْ فَأوُلئِکَ هُمُ الظّالِمُونَ»؛ (خدا شما را از نیکى کردن و رعایت عدالت نسبت به کسانى که در امر دین با شما پیکار نکردند و از خانه و دیارتان بیرون نراندند، نهى نمى کند; چرا که خداوند عدالت پیشگان را دوست دارد. تنها شما را از دوستى کسانى نهى مى کند که در امر دین، با شما پیکار کردند و شما را از خانه هایتان بیرون راندند، یا به بیرون راندن شما کمک کردند، (نهیتان مى کند) از این که با آنها دوستى کنید. و هر کس آنها را دوست دارد، ظالم و ستمگر است).