داداش بردیا

دل مرنجان كه زِ هر دل به خدا راهي هست! هر كه را هيچ به كف نيست .. بیشتر

داداش بردیا
۲,۵۰۶ پست
۵۵ دنبال‌کننده
۱۹,۳۲۱ امتیاز
مرد، متاهل
۱۳۶۳/۰۲/۱۸
آروم و عادی
دین اسلام
ايران، تهران، جزو اموات
زندگی با خانواده
سربازی رفته ام
سیگار نميکشم
گرایش سیاسی ندارم
A12

تصاویر اخیر

ﻳﮏ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎیی ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ۵ ﺳﺎﻝ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﺶ در خانه‌هاى سالمندان، ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﺣﺴﺮﺗﻬﺎی ﺁﺩﻣﻬﺎی ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻣﺮﮒ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ۵ ﺣﺴﺮﺕ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺑﻮﺩﻩ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺣﺴﺮﺕ: ﮐﺎﺵ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ‌ﺍﻡ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻰ‌ﮐﺮﺩﻡ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ.

ﺣﺴﺮﺕ ﺩﻭم: ﮐﺎﺵ ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭ ﺳﺨﺖ ﮐﺎﺭ نمی‌ﮐﺮﺩﻡ.

ﺣﺴﺮﺕ ﺳﻮﻡ: ﮐﺎﺵ ﺷﺠﺎﻋﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺻﺪﺍی ﺑﻠﻨﺪ ﺑﮕﻢ.

ﺣﺴﺮﺕ ﭼﻬﺎﺭم: ﮐﺎﺵ ﺭﺍﺑﻄﻪﻫﺎﻳﻢ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ می‌ﮐﺮﺩﻡ.

ﺣﺴﺮﺕ ﭘﻨﺠﻢ: ﮐﺎﺵ ﺷﺎﺩﺗﺮ میﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﻣﻰ‌ﺧﻨﺪﻳﺪﻡ.
"نادان همیشه از آز و فزون خواهی خویش خسته است"

سگ که استخوانی را از یک آدم مهربان دریافت نموده بود با عجله به طرف کلبه پیرزن می‌دوید...

برای رسیدن به خانه باید از روی پل چوبی عبور می‌کرد...

در حین عبور کردن در درون آب رودخانه تصویر خودش را دید اما او نمی‌دانست آن تصویر متعلق به خود اوست!

و دید یک سگ پایین پل، استخوانی بزرگ در دهان دارد...
استخوانی شاید بزرگتر از استخوان خودش!

سگ برای گرفتن استخوان به درون رودخانه پرید...

سگ حریص به سختی و تلاش زیاد جان خود را نجات داد و از رودخانه بیرون آمد.

حالا او دیگر استخوان خودش را هم نداشت چون آن را هم آب برده بود.

بدین شکل سگ خیس تمام شب را گرسنه ماند!
در دنیای امروز :

فقر آتشی است که خوبیها را می سوزاند
و ثروت پرده ایست که بدیها را می پوشاند

و چه بی انصافند آنانکه
یکی را می پوشانند به احترام داشته هایش

و ""دیگری را می سوزانند به جرم نداشته هایش...
اگر قراره افتخار كنی لطفا به دستاورد های خودت افتخار كن...

بی ارزش ترين نوع افتخار، افتخار به داشتن ویژگی‌هایی است که خود انسان در داشتنشان هیچ نقشی ندارد

مثلِ چهره، قد، رنگ چشم، ملیت، ثروت خانوادگی و خیلی چیزهای دیگر.

از چیزایی که خودتان به دست آورده اید حرف بزنید...
مثل: انسانیت، شعور، مهربانی، گذشت، صداقت و...

آدمی را آدميت لازم است.
هیچوقت نخواه زیر پای
ادمی رو
خالی کنی
یا بهش ضربه بزنی
چون روزگار
باهات تلافی میکنه
خوب باش و
برای همه خوب بخواه!
مردی از گرسنگی رو به مرگ بود، شیطان برای او غذایی آورد به آن شرط که ایمانش را به او بفروشد غذا را بخورد..!

شخص پذیرفت شکمش که سیر شد گفت:
آنچه در گرسنگی به تو فروختم موهومی بیش نبود،
چرا که آدم گرسنه دین و ایمان ندارد!
هدفی داشته باش
که بخاطر آن بجنگی
هدفی داشته باش
که بخاطرش از سختی ها بگذری
هدفی داشته باش که
در راه رسیدن به آن
از زندگی لذت ببری...
  • داداش بردیا

    درون آدمها را
    در زمان عصبانیت بشناسید
    حرفهایی که
    ادمها در زمان عصبانیت
    به شما میزنند
    واقعی ترین نظر انها
    در مورد شماست

    دکترالهی قمشه ای

زندگی زیباتر میشود ؛
به شرطی که به اندازه
تمام برگ های پاییز،
برای یکدیگر
آرزوی خوب داشته باشیم...
مهرتان پایدار ، روزتون خوش و بی دغدغه!
همه ی شما عزیزان به عضویت در گروه خودتون ، همه ی عاشقانه های من دعوتید!
لینک
بازنشر کرده است.

نَفُس میکشهــــ قَلبَم نِگاتو..!♥️


این متن را یکبار از بالا به پایین 
و یکبار از پایین به بالا بخونید 
و تفاوت نگاه مثبت و منفي را ببینید:

امروز بدترين روز بود
و سعى نكن منو متقاعد كنى كه
تو هر روزى لحظات خوبى هم پيدا ميشه
اگه با دقت نگاه كنيم
زندگی دشواره
با اينكه
خیلی وقتا اتفاقات خوبى هم ميافته
شادى و خوشبختی وجود نداره
و اين درست نيست كه
خیلی چیزها به خود ما ربط داره
مطمئن هستم تو هم موافقى كه
محيطى كه توش هستيم
تأثير مستقيم داره روى
رفتار ما
همه چيز در كنترل ما نيست
و تو هرگز از من نخواهى شنيد كه
امروز روز خوبى بود

حالا از پايين به بالا بخوانید.


مشاهده ۵ دیدگاه ارسالی ...
  • داداش بردیا

    تفاوت دیدگاهها و برداشت انسانهاست دیگه.
    بعضیا در شرایط عادیم همش آیه یاس میخونن و زیر دل آدمو خالی میکنن.

  • ریحانه

    تفاوت دیدگاهها و برداشت انسانهاست دیگه.
    بعضیا در شرایط عادیم همش آیه یاس میخونن و زیر دل آدمو خالی میکنن.


    آهاان. ممنون


ریشه ی انسانها، فهم آنهاست
یک سنگ به اندازه ای بالا میرود 
که نیرویی پشت آن باشد... 
با تمام شدنِ نیرو 
سقوط و افتادن سنگ طبیعی است 
ولی یک گیاه کوچک را نگاه کن 
که چطور از زیر خاک ها و سنگ ها 
سر بیرون می آورد 
و حتی آسفالت ها و سیمان ها را 
میشکند و سربلند میشود... 
هر فردی به اندازه ی 
این گیاه کوچک ریشه داشته باشد 
از زیر خاک و سنگ 
از زیر عادت و غریزه!
و از زیر حرف ها و هوس ها
سر بیرون می آورد 
و افتخار می آفریند...
ریشه ی ما همان "فهم" ماست

چه خوب میشد اگه
ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺁﺩﻣﺎ ﺑﻪ ﺍین ﻧﺒﺎﺷﻪ ﮐﻪ
هیچکس ﺣﺮیف ﺯﺑﻮﻥ ﻣﻦ نمیشه

ﮐﺎﺵ ﺑﻪ این 
ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﮐﻪ هیچ 
کس ﺣﺮیف شخصیت ﻣﻦ نمیشه

ﺳﮑﻮﺕ  میکنم...
میگذارم ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺗﺎ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ
ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺸﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ 
ﺑﻪ ﺁن چه ﻫﺴﺘﻢ ﺑﺮﻭﻧﺪ...
میگذارم ﺍﺻﻼ ﻋﻮﺿﯽ 
بگیرﻧﺪ نیت ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺍ
ﻭ خیره ﻧﮕﺎﻫﺸﺎﻥ میکنم...
ﻣﮕﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﺳﺖ 
ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻥ
ﺩﺭ ﺍﺫﻫﺎنی که دنیای 
افکارشان را "خود قاضی" هستند


گل اگر خار نداشت
دل اگر بي غم بود
اگر از بهر کبوتر قفسي تنگ نبود،
زندگي،
عشق،
اسارت،
قهر و آشتي،
همه بي معنا بود.