کاکتوس

مانند کاکتوس باش,

پرخار اما پرجذبه ،

تنها و گوشه گیر اما خاص و متفاوت

زندگی به مثال یک باغچه است و آدمهاش، گل و گیاه این باغچه، عده ای مثل گل هستند‌ حساس و لطیف ،ضعیف و نحیف، که درمقابل باد زود پرپر میشوند و زیبایی خود را از دست میدهند، این دست خود ماست که چه بوته و گلی را انتخاب کنیم،

میخواهم کاکتوس باشم فاقد زیبایی، ولی در برابر ناملایمات روزگار سخت ومحکم!!

گرچه خار درونم ریشه زده ولی به دیگران میفهمانم که دست زدن به هر آرزوی خاصی، زخمی به همراه دارد

گاهی برای زیستن باید خار داشت تا خود را نگه داشت.

میخواااااهم کاکتوس بمانم

کشتن بالاترین مقام نظامی یک کشور هیچ توجیه قانونی ندارد ....!!!
#سردار دلها ....مشهدمقدس

خداییش اینقدر اسماتونو عوض نکنید
من فراموشکارم

در این عصر معنوی برایت

آرزو می کنم

اجابتی نزدیک ، برای دعایت

ای گشایشِ دل هایِ اندوهگین و شكسته...
أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ
بدان که یاری خدا نزدیکه
⸀

#تولدت_مبارک_امام_رئوف

یکی باید باشد
تا بلندی موهایت بر سرت سنگینی نکند..
آینه پی ببرد که هست..
تورا بر انداز کند با تمامی لباس های پشت ویترین , برای او..
اسباب خانه نظام گرفته باشند
چای دمش گرم باشد..
اصلا میدانی؟!
یکی باید باشد , زیر سرت را بلند کند
در گوشت بخواند..
یکی باید برایت شعر بگوید, تا زندگی کنی!!

#کوثر_مددی

‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌

نباید به هر کسی در زندگی خوشامد گفت؛ به عبارتی خودتان را با کسانی که به خوبی خودتان نیستند درگیر نکنید!
‌
#لیلیان_گلاس‌‌

آخرِ شب
اگر آهنگى برايتان
بيخود و بى جهت
ارسال ميشود،
به خودتان بگيريد...
تك تكِ كلمه هايش را...
يك نفر،
ساعتها،
جان كَنده
تا هم غرورش را نگه دارد
هم حرفِ دلش را بزند...
#علي_قاضي_نظام

باید انسان برای خودش یه حریم و حرمت هایی داشته باشد
نباید آنقدر خوب بود که بقیه پیش خودشان خیالاتی شوند
دلت را بشکنند و لبخند بزنی
بشکنند و لبخند بزنی
بشکنند و لبخند بزنی ... تا کی...؟!
برای آنهایی که تا رویت را برگردانی انگ ساده لوحی بر پیشانی ات
می زنند . گاهی باید با آدم ها همچون خودشان رفتار کرد
تا بدانند تحمل خودشان کار آسانی نبوده است....

چيزی كه فراوان است اينجا
تنهايیِ بی دريغِ من است .

#سید_علی_صالحی

برای ادم های خوب زندگیتون
تشکرکنید به خدا
بعضی‌ها آمده‌اند
که معجزه‌یِ زندگیِ آدم باشند
می‌آیند که وسطِ بدبختی های روزمره‌ات،
برای لحظاتی هم که شده
پَرت شوی وسطِ خوشبختی
می‌آیند که حتی وقتی از دردهایت برایشان
حرف میزنی، از اینکه او را داری که اینطور
دو جفت گوش شده برای شنیدنِ حرف هایت،
کِیف کنی و یکهو دردهایت فراموشت شوند
اصلا بعضی ها آنقدر با خودشان معجزه
می آورند که اگر یک روز نباشند، همین
نبودنشان می شود بزرگ‌ترین دردِ زندگی.

نمی‌دونم هوا ابره، یا من دنیا رو ابری می‌بینم. غمگین، سرد و خاکستری. ببینم! جایی که تو هستی، آسمون چه رنگیه؟ هنوزم خورشید صبح به صبح بهت سر می‌زنه یا پشت یه مشت ابر سیاه زندونیه؟ هنوز توی شبات ستاره هست؟ توی آسمونت ماه داری؟ چه حرف احمقانه‌ای. ماه که دیگه خودش به ماه احتیاج نداره. داره؟ تا حالا کسی بهت گفته نبودنت، بدترین جای دنیاست؟ من بهت گفتم. تاحالا کسی بهت گفته وقتی نبیندت، دنیاش سیاه و تاریکه؟ من بهت گفتم. شده کسی نباشه و تو هر روز توی خیالت رو‌به‌روش بشینی و تمام خاطراتت رو مرور کنی؟
تو کدومی؟ اونی که نیست یا اونی که هرجا سر می‌چرخونه خاطراتش رو می‌بینه؟ تو می‌دونی چند سال از یه اتفاق باید بگذره، تا آدم یه خاطره رو فراموش کنه؟ نمی‌دونی. چون اگه می‌دونستی خاطره نمی‌شدی.

#پویا_جمشیدی

#همسرانه

با همسر به از آن باش؛ که با خلق جهانی

♣️ ‌

فریاد که سوز دل عیان نتوان کرد
باکس سخن از داغ نهان نتوان کرد