شمس تبریزی یه حرف قشنگ میزنه میگه:
چشم چیزی که خوشحالش میکنه رو دوست داره.
عقل کسی که درکش میکنه رو دوست داره.
اما روح نمی تونه کسی رو که شبیهش نیست
رو دوست داشته باشه...