اندوه من
فریاد رؤیاهائی ست
که نبودن ات
شکنجه می کند
این زخم های کهنه
عادت های خسته را
و درین هوای غریبه
دلم صورتی می شود
به شکل یک تنهائی
که به بیرون پنجره
خیره مانده است
و این کوچه هایِ بی عبورِ تو !

بازنشر