اگر حالا تصمیم گرفتم که بنویسم
فقط برای این است که
خودم را به سایه ام معرفی بکنم.
سایه ای که روی دیوار خمیده
و مثل این است که هر چه می نویسم
با اشتهای هر چه تمام تر می بلعد.
/
بوف کور
( صادق هدایت )
/
... !/
ریخت از پرتو لرزندۀ شمع
سایۀ دسته گلی بر دیوار
همه گل بود ولی روح نداشت
اگر من سایه خویشم ، یارب
روح آوارۀ من کیست کجاست ؟
پسند
بازنشر
موردی برای نمایش وجود ندارد.