‌‌‌

عالمی را یک سخن ویران کند
روبه هانِ مرده را ،شیران کند

آسمان شو ابر شو باران ببار
ناودان آبش نمی آید بکار

بی کمالی های انسان
از سخن پیدا شود

پسته ی بی مغز اگر لب وا کند رسوا شود...