از آدم‌ها نباید پرسید اهل کجایی ؟. آدمِ بیچاره‌ی از تولد تا مرگ آواره، که اهل جایی نیست. از آدم‌ها باید پرسید اهلی ِ چه کس‌ای ؟. برای اهل بودن کلی نفر آدم لازم‌ست و کلی قدم جا . برای اهلی بودن امّا فقط یک نفر آدم کافی‌ست و یک گُله آغوش. اهل بودن آدم را به هیچ جا نمی‌رساند امّا اهلی بودن آدم را می‌رساند تا خود ِ خدا. آدم‌ها اهل جایی نیستند. آدم‌ها اهلی کسی‌اند ...

پسند

موردی برای نمایش وجود ندارد.

بازنشر