Dream City

این زندگی خیلی بدهکاره به من
نمیزارم خواسته هام حسرت بشن

و یأسم از صبوری روحم وسیع‌تر شده بود.

این روزا دلم یه رفیق میخواد که
مثلِ دورانِ بچگی بی سیاسته

وقتی سقوط کردم غیب شدن آدمایِ خیرخواه
توو تنهایی بخیه زدم بالمو به امیدِ پرواز

هیچ درخششی بدونِ تاریکی نبوده
یه روز آسمونِ ما هم رنگین کمونه

نگرانم خانوم ..
نگرانِ قهرمانِ رویاهاتم
که من باشم و
هیچکاری نکرده باشم ..

دمـه هَمه اون روزای سخت گرم
کِـ از این آدم ساختن یِ فولاد سرسخت

گرچه غم بسیار،
اما شادی از ما دور نیست ...

تو به【هیچکــی】نیاز نداری بشه حامی و همرات
بشکافی میبینی یه معدن گنج خوابیده رو جزیره فکرات

بعضیا خیلی حیفن واسه دور بودن، واسه مجازی بودن، کاش میشد از توی صفحه گوشیامون کشیدشون بیرون، دو تا چایی ریخت و باهاشون یه دل سیر حرف زد..

جانِ من، سختـی ها باعث میشن مثلِ یه المـاس تراشیده بشی
پس نا اُمید کــن همــه اونایـی رو که منتظـرن مچـاله بشی

با خودم بدم و اِلا دست به خیرم
عشق می کنم بخنده چهرت

من با سکوتم به تـــــــو خیره میشم و
با خودم فکر میکنم کاش میشد؛
غیرِ تو همه خاموش بشن
من سپرِ غمات بشم
چشمایِ تو ماه ـم بشن

مجازی حال نمیده از وقتی شاخ شده با بقیه سرد بمونی
دلم تنگه اون موقع هاس که امتیاز بود کنارِ هم بمونیم

نزار سرِ آدمای پوچ دلت از آرزوهات سرد بشه
اونی که قضاوتت کرد شخصیتش فاقدِ ارزشه