مجید مرادی

برای انسان‌های موفق،

در هفته هفت امروز وجود دارد،

و برای انسان‌های ناموفق هفت فردا.

تفاوت‌های کوچک، نتیجه های بزرگی به بار می‌آورد.

 زندگی همین امروز است…

باورم نیست اما :

"خانه ی دوست کجاست"پرسید و رفت

"مثل یک عاشق"،" کلوزاپ" دید و  رفت

"10 روی دَه"،"کپی اش هم مثل  اصل "

چون"مسافر"،"طعم گیلاس"چید ورفت

  «دنیا زودتر از ما او را شناخت ،  دریغ .»

تو گل ها را آب می دهی

و من حسودی ام می شود

به پروانه ای که برای بوییدن تو

گل های روسری ات را

بهانه کرده است...

دلیل عشق ، فراموش کردن دنیاست

و گرنه بین من و دوست، ماجرایی نیست

بعد مرگم آمدی یک فاتحه لطفا بخوان ...

دست کم،

دست تو را ، بر سنگ قبرم حس کنم

معجزه عشق،

همه ی اختراعات دنیا را

زیر سوال می برد،

وقتی

تنها با یک نگاه

با یک سلام

با یک بودن

می شود

تا آخر دنیا

بی هیچ هواپیمایی

دوید

دلم نمی گیرد از شب

یادت

هزار فانوس آویخته بر

ثانیه هاست ...

کندوی لب های تو  را زنبور هستم

آماده ی انجام هر دستور هستم

آماده ام تا تحت فرمان تو  باشم

سربازم و در خدمت  "تیمور" هستم

بشکن مرا ، تحقیر کن ، من تا تو هستی

با میل خود ، خواهان حرف زور هستم

ای با تو  من سرسبز تر از هر گلستان !

بی تو کویرانه چه سوت و کور هستم

وقتی طناب دار ، موهای تو باشد

صد بار اگر ، دار ِ تو را " منصور " هستم

گفتی : « کبوتر با کبوتر ، باز با باز » ؟

بانو ! نگو که وصله ی ناجور هستم

حالا بیا و ُ " داعشانه " ، بوسه  ، بوسه

تسخیر کن من را که " دَیْرالزّور " هستم