پس از این با کسی غیر از خودم همدم نخواهم شد .

غم خود می خورم غمخوار نا محرم نخواهم شد.

به دیوار اتاقم تکیه خواهم کرد در خلوت.

ولی هر گز گدای شانه ای محکم نخواهم شد.

به قدری ضربه از نیرنگ همراهان خود خورده ام.

که دیگر هم قدم با سایه خود هم نخواهم شد.

نمی گویم که زخمی میزنم بر هر که زخمم زد.

ولی دیگر برای زخم او مرهم نخواهم شد.

اگر انسانیت شرطش حراج خویشتن باشد،

نمی خواهم چه اسراریست؟

من آدم نخواهم شد...

پسند

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.