کاش میفهمیدی که قلبم خونه آرزوهات بود
یه نفس تنها نبودی همیشه دلم باهات بود
آسمونو ماهِ نقره اش با یه عالمه ستاره
شاهدن که این بریدن دیگه برگشتی نداره
رفتی بی اونکه بدونی دل من مال خودت بود
حال بغضای شبونم به خدا حال خودت بود
سهم چشمای تو بودن توی دنیا هر چی داشتم
واسه خاطر نازت جونمو گرو گذاشتم ‏
یه دروغ ساده اما قصه ما رو به هم زد
سرنوشتمونو آخر با جدا شدن رقم زد
اما یادت باشه حرفات مثه گوله های برفن
خیلیا قربونیای بی گناه دو تا حرفن‏


لینک

پسند

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.