نامــه ای با اشک چشمانم نوشتم او نخواند
پای عهد بستـــه من ماندم  ولیکن او  نماند
تیر بی مهـــــری چنان در قلب زارم رخنه کرد
نیمه جان خسته ام را بیکسی بر لب رساند
ما که از داغِ  غــــم او روز و شب را سـوختیم
نا مـــــروت  کفتر  دل  را  چرا از دل  پـــراند ؟
مـا به نــــاز او جـــــوانی داده ایم او در عوض
عاقلــی  بودم  مرا تا  مـرز  رسوایی  کشاند
ما  پرستیدیم  او را بهتــــر از هر بت پرست
بی وفا دیگـــر پرست و غیـر را از خود نراند
بال پروازم شکست وچشمها خون گریه کرد
رفت  اما رد پایش  گوشه ی این سینه ماند
‌‌ ‎‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‎‎‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎