یه شبایی هستن صبح نمیشن
بعد چند روز چند ماه چند سال
میبینی اون شب هنوز برات صبح
نشده
تیره و تاریک و تار.
بدون ماه و ستاره هاش
سیاهه سیاه...
این شبا تموم نمیشن فقط مثل یه
آلبوم خاک خورده میمونه یه گوشه
ذهنت
نه میگذره که صبح شه و یادت بره نه
تموم میشه فقط عذابه...
چقد از این شبای صبح نشده
داشتیم و داریم و خواهیم داشت
🖤✨