من خیلی شنیدم میگن باهم حرف بزنید، حرف زدن همه چیز رو درست می‌کنه. حرف زدن شاید تو یه رابطه‌ای که تازه شروع شده بتونه خیلی چیزا رو درست کنه ولی تو رابطه‌های طولانی واقعا توقع اینکه با حرف زدن چیزی درست بشه توهمه. مثلا اگه بعد ۵ سال طرف خسیسه یا اگه بعد ۴ سال دوستی.
دوستتون بهتون دروغ میگه یا اگه یکی غیرمنطقی وابسته به خانواده‌اشه یا هزاران اخلاق پیچیده ای که ما آدم‌ها داریم، حرف زدن چی رو عوض می‌کنه؟
مثلا من آدم شلوغ و شلخته‌ایم، آیا خودم نمی‌دونم؟ آیا حرف بزنیم این مشکل حل میشه؟ نه! اگرم بخواد حل شه باید منشأ درونی داشته باشه و اون حرف زدن
اگه خیلی درست و منطقی باشه شاید بشه ۵ درصد ازون منشا درونی.
خلاصه که به نظر من حرف زدن هیچ مشکلی رو حل نمی‌کنه بلکه گاهی به مشکلات اضافه می‌کنه چون وقتی چیزی رو گفتی توقع تغییر داری و وقتی اون تغییر رو ندیدی چندبرابر قبل ناامید می‌شی.
امضا یه درون‌گرا که حرف زدن خیلی سخته و هر وقتیم حرف زده ناامیدتر تر تر شده