سرزمین ما، که زنی اسیر است،
آزادی مرگ دارد، در اشتیاق و احتراق.
و سرزمین ما، در شب خونین خود
گوهری است که بر دوردست بر دوردست می‌تابد
بیرون را روشن می‌کند...
اما، در درون آن‌‌،
ما بیشتر خفه می‌شویم!

محمود درویش

پسند

بازنشر