یه وقت‌هایی از تموم آدم‌‌های دورم ناامید می‌شم و واقعا برام مهم نیست حتی اگه همشون برن و یک نفر هم دیگه توی زندگیم باقی نمونه. بعد یادم می‌افته که اتفاقات بیرونی، انعکاسی از درون خودمه. اگه از آدم‌ها خسته شدم، یعنی از اون چیزی که توی اون‌ها می‌بینم و درون خودم وجود داره خسته شدم. درواقع اون کسی که ازش ناامید شدم، خودمم...

پسند

موردی برای نمایش وجود ندارد.

بازنشر