دلنوشته

من عاشق تضادم؛ مثل تو، که قوی ترین نقطه ضعف منی.

فقط اون لحظه واسه اولین بار لبامو گذاشتم رو لبات و طعم خوشبختی رو چشیدم*-*

دستانت را که هیچ لااقل بگذار بهانه‌ات را بگیرم؛

من ترجیح میدم یه حرف درست بزنم و صدها نفر قضاوتم کنن تا اینکه حرف‌های احمقانه بزنم و ده نفر تشویقم کنن!

نمیدونم کی الان نیاز داره اینو بشنوه؛ اما باور کن اونی که فکر میکنی هیچوقت از ذهنت پاک نمیشه و قراره تا آخر عمر حسرتش تو قلبت باشه، میره، به خدا که میره از فکرت، میره از قلبت، بهترشم میاد و پر میکنه قلبتو، مطمئن باش جاش برای بهتر از اون خالی شده.‌ اعتماد کن به من و باور داشته باش که همیشه اونی که برای تو نیست رو باید رها کنی تا جای بهترش باز بشه.