نقش روانشناسی سرطان در درمان آن
بیشتر سرطانها در همان مراحل اولیه قابل درمانند و میتوان آنها را به صورت بالقوه پیشگیری کرد. روانشناسی با ارائه الگوهای رفتاری درست و برنامهها و تدابیر نظاممند میتواند از پیشرفت این بیماری جلوگیری کند. سلولهای سرطانی به صورت بالقوه در همه انسانها وجود دارد؛ اما تفاوتهای فردی و شیوههای زندگی و عوامل دیگر باعث بروز این بیماری در برخی افراد میشود.
آزمایشات روی حیوانات عوامل سرطان را اینگونه تبیین میکنند: ۳۰ درصد تنباکو، ۳۵ درصد رژیم غذایی، ۷ درصد رفتارهای جنسی، ۳ درصد مشروبات الکلی در بروز سرطان موثرند. اما روانشناسی سرطان و پژوهش بر زندگی انسانها نشان می دهد که عوامل فشارزا نظیر طلاق، مشکلات شغلی و خانوادگی وغیره؛ و عوامل استرسزا نیز عوامل بروز سرطان در انسانها میباشد.
Psycho Oncology
درمانهای موجود اکثرا تمام توجه خود را به درمان و کوچک کردن غدههای سرطانی متمرکز میکنند؛ تمام داروها و روشهای درمانی سرطان فقط برای کوچککردن و از بین بردن غده سرطانی است. درمانهای شیمیایی سعی میکنند که با برداشتن غده، شیمیدرمانی، قطع عضو خیلی زود بیماری را درمان کنند و بیمار را دچار استرس میکنند که هر چه زودتر باید برای درمان اقدام کرد.
در حالی که بیماری سرطان بسیار کند به رشد خود ادامه میدهد و ما برای مهار آن زمان داریم و بیمار باید با صبر و آرامش تمام مراحل درمان را طی کند و سعی کنیم او را وحشتزده نکنیم. ولی طب شیمیایی بیمار میگوید که وقتی برای تلف کردن؛ ندارد و باید برای درمان زود تصمیم بگیرد که این باعث وارد کردن فشار و استرس در بیمار میشود. او تصور میکند که بیماری از کنترل او خارج است.
در روانشناسی سرطان ما باید بپذبریم که هیچ دارو و ترکیب شیمیایی نمیتواند به طور کامل همه سلولهای سرطانی را از بین ببرد. حتی شیمیدرمانی به قدری سیستم ایمنی فرد را تخریب میکند که فرد در مقابل یک سرماخوردگی توانایی مقابله ندارد و معمولا میمیرد.
تقسیم بندی سرطان از نظر محل ایجاد:
کارسینومس: در بافت سلولها بوجود میآید. ۹۰ درصد سلولهای سرطانی از این نوع اند.
سارکومس: این نوع در بافتهای پیوندی به وجود میآید.
لیکومیاس: این سرطان در خون ساخته میشود.