در با مولانا
ای کرده تو مهمانم در پیش درآ جانم زان روی که حیرانم من خانه نمیدانم ؛ ای گشته ز تو واله هم شهر و هم اهل ده کو خانه؟ نشانم ده، من خانه نمیدانم ؛ من عاشق و مشتاقم من شهره ی آفاقم رحم آر و مکن طاقم من خانه نمیدانم / ( مولانای جان ) /
سپاس یار همراه..
... !/
رضا..
سپاس یار همراه..
✔ علـ بابا ـــی
... !/