من هیچ وقت حسودی نمیکنم!
کار و زندگی بقیه تا حدی برام مهمه که بدونم کمکی ازم ساخته هست یا نه! قسم میخورم هیچ وقت برام جذابیتی نداشته که بدونم چرا یکی وضعش خوبه یا درآمدش از کجاست!
حتی در دوران تحصیل هم هیچ وقت نمره یا معدل کسیو نمیپرسیدم!
فکر میکردم همه مثل خودم به حریم شخصی یکدیگر احترام میگذرند اما بر خلاف تصورم تعداد اندکی هستند که به حریم شخصی دیگران تجاوز نمیکنند.
یک بنده خدایی زنگ میزد و هر روز منو به حرف میگرفت که خبر داری فلانی درامدش اینقدره و فلان قدر کمتر از بقیه شهریه میده و غیره.
اگر این تمرکزی که تو زندگی دیگران داشتیمو تو زندگی خودمون داشتیم الان اوضاعمون از این خیلی بهتر بود.

یاس نوشت