√√امشب تلخم انگار کرونایی در وجودم ریشع انداخته است

انگار امیدی نیست
نه به ان که زنده ام را می خواست
نه به ان ک مُرده ام
این وسط نه پای فرار
نه دوره ی گرم نامه های تاریخ گذشته
میترسم
#میترسم_این_کلمات_نتواند_گلیمش_را_از_اب_بکشد
حالا دیگر
چندین تار سپید
روی شقیقیه ی من
هر گز برای ما نتواند
براورده کند قلم زبانم
ارزوی بزرگی را