همهٔ ما نوعی «نقاط کور» در دانش و عقاید خود داریم.
خبر بد این است که آن نقاط کور نمیگذارند نابیناییمان را درک کنیم و به همين دليل، نوعی اعتماد به نفس کاذب درباره قضاوتهایمان داریم و نمیتوانیم تجدیدنظر کنیم.
خبر خوب اینجاست که با بهکارگیری گونهٔ صحیحی از اعتماد به نفس، میتوانیم دیدگاه شفافتری نسبت به خودمان داشته باشیم و دیدگاههایمان را بهروز کنیم.
در آموزش رانندگی به ما یاد میدهند که نقاط کور دیدمان را بشناسیم و با کمک آینه و سنسور آنها را از بین ببریم. امّا در زندگی واقعی که مغز ما به این ابزارها مجهز نیست، باید یاد بگیریم که چگونه نقاط کور شناختی خود را بشناسیم و بر اساس آن، نگاه مجددی به تفکراتمان بیندازیم.