‏چه آدم هایی که فقط نیاز داشتن به شنیده شدن، یک نفر که از روزت براش بگی، از اتفاق‌هایی که ذوق تعریفشو داشتی، کسی نبود، انقدر نبود که ذوق تعریف کردنش هم رفت، انقدر که دیگه دلت نخواست حرف بزنی.