voroojak

وقتی انسانی از درد
دیوانه می‌شود
دیگران دردش را نه؛
فقط دیوانگی‌هایش را می‌بینند.

وقتی یه نفر دوستتون داره
معنیش این نیس ،دوست داشتنی و
کامل هستین
اون چشمشو ازهمه بدیهاتون بسته
قدر بدونید

کداممان تنهاتریم؟
دختری که دیگر کسی را به زندگیش راه نمیدهد؟
یا مردی که برای تجربه دوباره آن"بوسه" تمام دختران شهر را امتحان میکند.؟!

امان از اون وقتایی که بخودت میای میبینی کسی که الان بهش بی تفاوتی کسی بوده که یه زمانی جونتو براش میدادی😶

بازهم شهریور شد و روزه تولدم اومد .
تولدم مبارک🌺🥰

کسی که باهاش دوس میشی؛
همونیه که باهاش دعوات میشه.
ماشینی که میخری همون ماشینیه که باید تعمیرش کنی.
شغلی که خیلی دوسش داری؛
شغیله که باید استرسشو تحمل کنی.
هر چیزی و هر کسی که بهت حال خوبی میده،
لازمه نقص‌هاشو هم بپذیری.
اون میشه دوس داشتن.

.

یارو به بچش گفت:

من دارم میرم مسافرت، هر وقت مادرتو با یه مرد غریبه دیدی یه زیتون بنداز تو سبد...

یارو میره مسافرت بعد از 6 ماه زنگ میزنه خونه

بچش گوشی رو بر میداره میگه:

انبار مرکزی زیتون استان،

بفرمایید...؟!😂😂

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

فصلی بینِ تابستان و پاییز وجود دارد
به اسمِ "فصلِ آرزوهایِ نرسیده"
هرچقدر در تابستان دست هایت را برای رسیدنشان بلند میکنی و درنهایتِ تلاشهایِ بی شمارَت؛ بهشان نمیرسی.
در پاییز تاوانِ خاطره هایش را با درد پس میدهی...

از برگ گل ،کاغذ سازم نامه ای شیرین میپردازم
مینویسم از عشق و رازم که ای نو گل من،
بعد از سلام ، ای دلدارم اولا خیلی دوست دارم دوم دیده به راهت دارم بر دشت و دمن.‌‌‌‌‌......

بقول تتلو که
من دلم تنگههههههه واسه یه دلخوشی کوچیک🥲

.

از ابراز علاقه کردن نترسین یه وقتایی آدما لَنگِ شنیدن یه دوست دارمن تا همه غماشون رو فراموش کنن♥️

الان به اونجایی رسیدم که فروغ فرخزاد میگه :
دربرابر بی مهری آدم ها
هیچ نمی گویم .
سکوت و سکوت و سکوت .
انگار که لال شده باشم ؛
شاید هم کور و کر .
دیگر نه انرژی توضیح دادن دارم
و نه حتی حوصله اش را .

من همیشه بودم
‏حتى وقتی بریده بودم
‏دلخور بودم
‏حتى وقتی حالشو نداشتم
‏من همیشه بودم
‏من دلم نیومد بی‌پناهیِ آدما رو پناه نباشم
‏دلم نیومد یهو بِبُرم برم
‏دلم نیومد یهو رها کنم
‏من همیشه بودم
‏همیشه بودم واسه اونایی که الان نیستن!

بزرگ که میشی، کم‌کم میفهمی خیلی از دردها دوا و درمون ندارن و خیلی از مشکلات هم راه‌حل ندارن. یاد میگیری خیلی وقت‌ها به جای درمون و راه‌حل قطعی، باید فقط سعی کنی با مشکلاتت کنار بیای و بپذیریشون.

وقتی سنم کمتر بود ، هر وقت دلتنگ کسی میشدم سریعا تلفنو برمیداشتم و بهش زنگ میزدم بدون اینکه در نظر بگیرم شاید اون اصلا از من خوشش نمیاد یا شاید اصلا دلتنگم نیست.
اما الان ، ممکنه روزها و هفته ها سرگردون خیابونا رو متر کنم ، پشت هم سیگار بکشم و بهت فکر کنم ، هزار بار عکساتو چک کنم اما تو هیچوقت نفهمی آدمی که سالی یک بارم سراغت رو نمیگیره چقدر دلتنگته.
بزرگ شدن به قیمت از دست رفتن قلب و احساسم تموم شد ، به قیمت سرکوب شدن تمام خواسته هام‌.