روزی می‌رسد
که پشیمان می‌شوی
از دوست داشتن یک طرفه
از این حس تلخ تنهایی
از اصرار بیهودۀ باهم یکی شدن
روزی می‌رسد که دلت
برای خودت تنگ می‌شود
برای غرورت و حس مهربانیت
برای لبخندت و چشمان بدون اشکت
روزی می‌رسد که سیر می شوی
کوله بار اندوهت را برمی داری
و ترک می کنی
این رابطۀ یخ زدۀ تنها را
/
( پریسا زابلی پور )
/
... !/
