آنان که با شهامت ، ماندند زیرِ باران
شد سَهمشان طلوعِ ، رنگین کمان در آخر

سنگی که طاقت آورد در زیرِ بارِ تیشه
تندیس ناب گردید ، از زَر گرانبهاتر

آن کس که فصل گرما کوشید و کند و کاوید
بر ظلمت زمستان گردید او توانگر

با سوختن نگردید پروانه مَظهر عشق
سَر زد زِ پیله تا شد ، کِرمی بدل به گوهر

ثروت نه بِه زِعلم است نه علم بِه زِ ثروت
باشد قیاس این دو نیرنگ ای برادر

شوقی به زندگانی گر در تو نیست بنگر
بر خاک مُردهٔ گور ، گل می دهد صنوبر

بابک_حادثه

#علی_احمدی_بابک_حادثه