علی احمدی

وقتی به کسی میگی دوستت دارم از عمق وجودت اینو بهش بگو.....
نزار نسبت به همه ادمهای دنیا بدبین بشه....
شاید تموم دنیای اون ادم تو باشی.....
بزار وقتی به جبر زمانه ازش جدا میشی تا اخر عمر خاطرات تو برای همیشه تو ذهنش بمونه....
یه جایی خوندم رابطه مثل چایی تو قوری میمونه وقتی تموم شد باید قشنگ بشوریش تا وقتی دوباره چایی دم میکنی چیزی از طعم چایی قبلی نمونه....
هر چقدر با خودم کلنجار رفتم نتونستم این متن و قبول کنم....
چجوری میشه تو تمام دوست داشتنهایت رو بشوری اخه....
نمیدونم شاید من اشتباه میکنم ...
من میگم اگه کسی بتونه دوست داشتنهاشو بشوره نمیشه بهش دل سپرد.....
چون ممکنه همه دوست داشتنهایی هم که به تو میگه رو روزی بشوره.....
هر کسی رو خواستی دوست داشته باشی اونو همینجوری که هست دوست بدار با تمام خاطرات خوب و بد گذشته اش بدون اینکه بخوای گذشته شو شخم بزنی...
بدون اینکه ازش بخوای گذشته شو فراموش بکنه....
بدون اینکه ازش بخوای چیزی رو که دوست نداره برات تعریف کنه......
بزار خاطرات خوب گذشته اش همیشه براش بمونن....

گاهی دلم میخواهد به گذشته برگردم ...
همانجا که با چشمانی خونبار و دلی اندوهگین رفتنش را به نظاره نشستم.....
کاش میشد خاطراتم را همچون تخته سیاه مدرسه پاک میکردم تا شاید دوباره شبها برای دیدنش دل به جاده میزدم.....
اما جاده ها هم تمام شد ولی او دوباره نیامد......

اینم رسیده از یه دوست
اینقدر روح نواز بود که گفتم با هم بشنویم