من آن لعـلِ بدخشان می پسندم

پـــری روی سخندان می پسندم

گـــره خورده دلــم در تــار زلفش

سیـــه مستِ گریزان می پسندم

بدانـــم او مـــرا میخواهــــد از دل

منــــم آن آب حیــوان می پسندم

به میــــزان دو ابـروی قشنگ اش

دو جــامِ شــوخ فتان می پسندم

بگیــــرم بـــــاده تا از ساغـــر لب

همـــان چاهِ زنخدان می پسندم

روم از خویش تا یــادش کنــد دل

دوای زخــــمِ هجران می پسندم

نسیـــمِ شـــوق دارد گلشن من

گلِ نسیرین و ریحان می پسندم

مـــرا با ولچـــک و زولانـه بندد

بجـان و دل که زندان می پسندم

شوم چتـرِ سر و فرش قدم هاش

ببـــارد ابــــر نیسان می پسندم

چنان با جلوه اش دیوانـــه گشتم

جگر گیــرد به دندان می پسندم

اگـر وصلش شود بـــر من میسر

شبی آیینــــه بندان می پسندم

بدل محمود دارد عشـق دلبـــــر

نــــگردد تا پشیمان می پسندم