میون این همه کوچه که به هم پیوسته
کوچه ی قدیمی ما ، کوچه ی بن بسته ...
دیوار کاه گلی یه باغ خشک که پر از شعرهای یادگاریه
مونده بین ما و اون رود بزرگ که همیشه مثل بودن جاریه ...
صدای رود بزرگ ، همیشه تو گوش ماست ...
این صدا ، لالایی خواب خوب بچه هاست ...
کوچه اما هرچی هست، کوچه ی خاطره هاست...
اگه تشنه ست اگه خشک، مال ماست، کوچه ی ماست
توی این کوچه به دنیا اومدیم ...
توی این کوچه داریم پا میگیریم ...
یه روز هم مثل پدربزرگ باید تو همین کوچه ی بن بست بمیریم...

پسند

موردی برای نمایش وجود ندارد.

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.