نصف قهوه ات را که خوردی
بیا جای فنجان هایمان را عوض کنیم،
در کافه های شهر
نمی شود یکدیگر را بوسید...:

داشت در یک عصر پاییزی زمان می ایستاد
داشت باران در مسیر ِناودان می ایستاد

با لبی که کاربرد اصلی اش بوسیدن است
چای می نوشيد و قلب استکان می ایستاد

در وفاداری اگر با خلق می سنجیدمش
روی سکوی نخست این جهان می ایستاد

یک شقایق بود بین خارها و سبزه ها
گاه اگر یک لحظه پیش دوستان می ایستاد

بسیار زیبا
مممنونم مانی

زیبانگرید ماندانای گرامی ...

متشکرم