#سخن‌ناب

شادمانی از خود نور دارد. بدبختی تاريك است و شادمانی تابناك.

انسان بدبخت بر ديگران نيز تاريكی می افكند. همچون گودالی تاريك وارد می شود و انرژی ديگر مردم را فرو می بلعد.

حضورش مخرب است.

اما حضور انسان شادمان، سازنده و تقويت كننده است.

او بر ديگران نور می افشاند.

انسان شادمان، رحمت و خير و بركت هستی است.

✍