دوش در خواب لبِ نوشِ تو را بوسیدم
خواب ما به بُوَد از عالمِ بیداریِ ما

بیکسی بین که نکرده‌ست به شب‌های فراق
هیچکس غیر غمِ رویِ تو غم‌خواریِ ما

دل و دین تاب و توان رفت و برفتم از دست
بر سر کوی وفا کیست به پاداریِ ما...؟