ما آدما هممون جایز‌الخطاییم حتی تویی که مدعی بودی تا به حال هیچ انتخاب اشتباهی نداشتی و همیشه همه چیز باب میلت بوده. حال‌ و روز این‌ روزای من نتیجه‌ یه انتخاب اشتباه از جانب توئه.. تو دقیقاً وقتی که هنوز نمی‌دونستی خودت از خودت چی می‌خوای دست گذاشتی روی من و از حسی برام گفتی که از واقعی بودنش اطمینان کافی نداشتی. این تغییر ناگهانی من بر‌می‌گرده به شبی که با زبون بی‌زبونی ازم خواستی که دوستت داشته باشم ازم خواستی که تحت هر شرایطی کنارت باشم و‌ تنهات نذارم. حالا چرا باید انکار کنم حسی رو که بعد از گذروندن اون‌شب توی وجودم رخنه کرد؟راستش خودم هم درست نفهمیدم چی شد. من دقیقاً وقتی دلمو بهت باختم که تو به این نتیجه رسیده بودی که ما به درد هم نمی‌خوریم و من برات یه انتخاب اشتباه بودم. و شاید همین انتخاب تو باعث شد که من کیلومترها از خودم و اطرافیانم فاصله بگیرم. نمی‌خوام بین این همه گیر‌و‌دار دنبال مقصر بگردم. چون همونطور که گفتم انسان جایز‌الخطاست. اما کاش فقط کمی حواست به من بود و می‌فهمیدی که با این اشتباه به ظاهرکوچیک تو
من تموم زندگیم تموم احساس وحتی تموم خودم رو از دست دادم.