در گوشه تنهای من
وقتی از آفتاب برایت تن آفرید تکلیف روزهای مرا روشن آفرید برقی به چشم های تو داد و دلی به من انگار زیر صاعقه ای خرمن آفرید در سر هوایِ زلف تو را داشتم ولی کوتاه تر ز دست مَنَت، دامن آفرید / ( جواد زهتاب ) /