نسیم مرعشی تو کتاب "پاییز فصلِ آخر سال است" میگه:
"خوبیِ چَت همین است!
هر وقت بخواهی، چیزی می‌گویی و هر وقت نمی‌خواهی، نمی‌گویی و بدون خداحافظی گُم می‌شوی!
می‌توانی با بغض بخندی و هیچ کس نفهمد داری گریه می‌کنی، می‌توانی جواب حرفی را که دوست نداری ندهی،
دست‌هایت را زیر چانه بزنی، خیره شوی به مانیتور و بگویی سرم شلوغ است.
می‌توانی پشت کامپیوتر بنشینی و خاموش شوی.
در یک لحظه اسمت لای اسمِ آدم‌ها گُم می‌شود و هیچ کس نگرانت نشود."