آزرده را جفای فلک، بیش می‌رسد
اول بلا به عاقبت‌اندیش می‌رسد
از هیچ آفریده ندارم شکایتی
بر من هر آن‌چه می‌رسد از خویش می‌رسد
چون لاله یک پیاله ز خون است روزی‌ام
کآن هم مرا ز داغ دل خویش می‌رسد
/
( امیری فیروزکوهی )
/
... !/
امروز نیز محنت فرداست روزی‌ام
آن بنده‌ام که رزق من از پیش می‌رسد
پسند
موردی برای نمایش وجود ندارد.
حـسـیــــــــن غــیاثـــــــوند
✔ علـ بابا ـــی
... !/
+ 