نجات پیدا کردن بهم نشون داد که بهتره زنده باشی و بگی کاش مرده بودم، تا اینکه در حال مردن باشی و آرزو کنی کاش تا ابد زنده بمونی. اگه قراره همه توانم رو بذارم و خودم رو عوض کنم، تو هم باید تا دیر نشده همین کار رو بکنی رفیق باید بری دنبالش...
: هر دو در نهایت میمیرند / آدام سیلورا
بعضیوقتا تعجب میکنم از اینکه جدیدا مهربونی، کمک کردن و دزد نبودن آپشن به حساب میاد، انگار نه انگار اینا وظیفه انسانیمونه.
میلاد با سعادت پیامبر رحمت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی( ص) و ششمین اختر آسمان ولایت و امامت و رئیس مذهب شیعه حضرت امام جعفر صادق مبارک باد.
تازه میبینم آدم چقدر میتونه
یکی رو دوست داشته باشه
حالا میفهمم که عشق هم میتونه
مثل یه موجود زنده رشد کنه، بزرگ بشه...
: دیالوگِ لیلا
چون کاسهای که پُر شدنش بیصدا کند
از تو دلم پُر است ولی دَم نمیزنم!
: تاثیر تبریزی
وقتی خدا هستی رو خلق کرد. وقتی ستارگان رو در آسمان گذاشت، گفت: عالیه. وقتی کوه ها، اقیانوس ها، غروب رو خلق کرد، گفت: عالیه. وقتی حیوانات، شیر، کرکس، پروانه رو خلق کرد، گفت: عالیه. اما وقتی تو رو آفرید ، وقتی دید چقدر با شکوه، قدرتمند، جذاب، با استعدادی، بهت نگاهی انداخت و گفت: این یکی فوق العادست.
به منظومه ی خورشیدی نگفت فوق العاده. به کوه های با صلابت نگفت فوق العاده. تنها باری که از این واژه استفاده کرد برای خلقت تو بود. درکتاب مقدس ازت به عنوان شاهکار پروردگار نام برده شده. وقتی خالق این دنیا از شما به عنوان موجودی فوق العاده نام می بره، وقتی خالق این جهان میگه خیلی خوبی، معنیش اینه به شکل دیوانه کننده ای فوق العاده ای.
پس از فکر کردن به تغییرات کوچک و چیزهایی که ندارین دوری کنین.
به اینکه چیزهای کافی تو زندگیم ندارم، نمیتونم کارهای که بقیه میکنن رو انجام بدم، فکر نکن.
تو فوق العاده ای. ذهنت رو مدیریت کن.
: جول اوستین
زمان، آدمها را دگرگون میکند اما تصویری را که از آنها داریم ثابت نگه میدارد.
هیچچیز دردناکتر از این تضادِ میانِ دگرگونیِ آدمها و ثبات خاطرهها نیست.
: مارسل پروست
من بخاطر چیزی که دنیا در مورد من میاندیشد زندگی نمیکنم، بلکه بخاطر چیزی که خودم در مورد خودم میاندیشم زندگی میکنم!
: جک لندن
تمام فانوس های جهان را هم که روشن کنی؛ شب، شب است.
مرا ببوس!
آدم دلش که روشن باشد؛ تمام شبهای تاریخ را هم طاقت می آورد.
: معصومه صابر
مادربزرگ ميگفت:
اين حرف و رفتار آدماست كه نشون ميده دوسِت دارن يا نه...
وگرنه كی قلب آدمارو ديده؟
همیشه کسانی هستند که دفاع از خدا را وظیفهی خود میدانند، انگار که واقعیت مطلق، چهارچوب نگهدارندهی وجود، چیزی ضعیف و بیدفاع است. این آدمها از کنار بیوهای بر اثر جذام از شکل افتاده که چند سکه گدایی میکند رد میشوند، از کنار کودکان ژنده پوشی که در خیابان زندگی میکنند رد میشوند؛ اما اگر کمترین چیزی علیه خدا ببینند داستان فرق میکند. چهرههایشان سرخ میشود، سینههایشان را بیرون میدهند و کلمات خشم آلودی به زبان میآورند. میزان خشم شان حیرت انگیز است، نحوهی برخوردشان هراس آور است. این آدمها نمیفهمند که باید در درون از خدا دفاع کرد، نه در بیرون. آنها باید خشمشان را متوجه خودشان کنند.
: یان مارتل
آدم تنها خلیفه ی خدا روی زمین است.امپراتوری که گاهی باید برگردد به آخرین سلاحش.
«...و سلاح او گریه است.»
: فاضل نظری
به راه بادیه رفتن، به از نشستنِ باطل
اگر مراد نیابم ؛ به قدر وسع بکوشم ...
: سعدی
نمیتوان به نام خدا
نفرت ورزید،
نمیتوان به نام خدا
شکنجه داد،
نمیتوان به نام خدا آدم کشت.
به نام خدا فقط
میتوان عشق ورزید...!
: اشو