" درک شدن " کارِ بسیار سختیه ...
انتظار داری اطرافیانت درکت کنند ، امّا خب اونا جایِ تو نیستن که بدونن تو دلت چی میگذره ، به چی فکر میکنی و چه تصمیمی میگیری ...
فوقش یک مدت حواسشون بهت هست ...
یک " غصه نخور " " ناراحت نباش " بهت میگن و بعد کم کم ازت فاصله میگیرن و طردت میکنن ...
تنها کسی که میتونه درکت کنه " خودتی "
خودتی که باید بلد باشی تو روزایِ طوفانیِ زندگیت چطوری گردو غبارو از زندگیت پاک کنی ...
خودتی که باید تصمیم بگیری چه کاری اشتباهِ و چه کاری درست ...
اطرافیان فقط میتونن نظرشون رو بهت بگن ...
فقط میتونن دلداری بدن ، امّا نمیتونن درکت کنن ...
در آخر تنها کسی که باید تصمیم بگیره خودتی نه کسی دیگه ...
پس سعی کن انقدر قوی باشی که نیاز نباشه کسی درکت کنه ...