شبتون ماه
آیندگانی که از ما میخوانید،
بدانید هر یک از ما یک اسطوره بودیم!
درست است دستاورد عجیبی در زندگیمان نداشتیم ،اما هر یک از ما به اندازه هزارویک سال درد کشیدیم!
در روزگاری محکوم به نفس کشیدن هستیم
که مردمانش از بی آبی ،
مردانش از بی عدالتی،
و زنانش از نابرابری جان میدهند!
اینجا شهر برابری نابرابری‌هاست.
اینجا نفس کشیدن سخت،سخت است.
اینجا جان می‌دهیم تا معجزه ی زمانه باشیم.
معجزه ای دور از انتظار .
اینجا معجزه، تپش قلب‌های ماست...!