کجا جا بذارم هوای تو رو؟

چه جوری تظاهر کنم محکمم؟

نفس تا نفس اسم تو با منه

دلم تنگ میشه...منم آدمم

یه جوری نشون کردی احساسمو

که تا آخر عمر وابسته شه

دری که به دیوونگی وا بشه

تو رو از تو میگیره تا بسته شه

به شوق پریدن کبوتر شدم

از آغوش تو آسمون ساختم

واسه لمس آرامشی که نبود

به جای تو جنگیدم و باختم

به جای تو هر روز عاشق شدم

شکستم که باشی به هر قیمتی

تو که دیدی بازی بلد نیستم

چرا اومدی که بری؟! لعنتی

چراهای پی در پی از هر طرف

مثِ پتک هی توو سرم میخوره

"من و تو نداریم" حرف تو بود

یه چاقو کجا دستَشو میبره؟!

فرار از تو و خاطراتت فقط

دلِ تنگمو تنگ تر میکنه

گذشت زمان خیلی خوبه ولی

مسکن یه مدت اثر میکنه...

| سمانه مصدق |