به به

به به زیباست

به بوسه‌ای ز لبش دل نمی‌شود سیراب
چگونه تشنه تواند ز گوهر آب گرفت

بوسه هایت را به مِی آغشته کردی از لبت
هر چه می نوشم حریص پیک آخر میشوم

به دار ملک ملاحت لبش چو غماز است
که بنگرید نصیب مرا که دربانم

حذر کن ای دل غافل مبادا بوسه ای خواهی
که آدم از بهشت خود به یک گندم برون افتاد

مهدی شیرین سخن در راه عشق
از لبش بوسی گدائی می‌کنی

وقتی که دلت به بوسه ای قانع شد
در راه اراده ی خودش قاطع شد
قانون اساسی دلت گفت ببوس
شورای نگهبان دلم مانع شد

علاج ضعف دل ما به لب حوالت کن
که این مفرح یاقوت در خزانه توست

چه خوب میشد اگه مدیر برا همین مشاعره های گروهی امتیاز بذاره

اره خیلی خوب میشود
ولی حیف که در مجازی بعضی ها دنبال چیز دیگری هستن
افسوس ....

هر چند مرا شیوه ی صلح آمیز است
ای دوست بدان آتش قهرم تیز است
فعلا سر بوسه گفت و گو خواهم کرد
اما همه ی گزینه ها رو میز است

خب شما چراغ اول رو روشن کنید با مدیر مطرح کنید شاید دوستان استقبال کردن

این تهدید بود ها ...
ولی
فاتحه‌ای چو آمدی بر سر خسته‌ای بخوان
لب بگشا که می‌دهد لعل لبت به مرده جان

خب شما چراغ اول رو روشن کنید با مدیر مطرح کنید شاید دوستان استقبال کردن

انشاالله ببینیم چی میشه ولی باید مدیر ی کاری کنه از منو تو کاری بر نمی اید

باور کنید اینجا تو همین فضا کم نیستن دوستانی که اهل مطالعه شعر و غیره اینجا هم همه جور آدمی هست آدم خوب باشه ناخواسته بقیه هم جذبش میشن

منم حرف شما را قبول دارم
همه دوستان خوبن ولی کم محبتی وبی وفایی وکم لطفی در مجازی حال گیری داره

شاعر باورِ احساسم باش
تا شوم رامِ لب و جان و دل و چشمانت

لایک/ خیلی عالی بود بزرگوار

محبت دارید مچکرم

شاعر باورِ احساسم باش
تا شوم رامِ لب و جان و دل و چشمانت

تاتو را دیدم ردیفِ قافیه نابود شد
لابلایِ دفترِ شعرم غزل اندود شد
مستِ در دیوانِ دل گشتم تو را پیدا کردم
ترسم از بدحادثه ها، گشتنم بی سود شود

عشق قافیه اش گر چه مشکل است
خدا اگر بخواهد ردیف خواهد شد

یک لحظــه کنـارِ دل نشـستن خـوب است
دَر را به غم ِ زمانه بستن خوب است
وقتـی کـه غـــرور قصــد ِ طغیـان دارد
در خلوت ِ شب کمی شکستن خوب است

کُشت دل را این غرورت آدمی
بی دلی شد حاصلش بی همدمی
اشکهایم نیست جز مُشتی نمک
گر بنوشی جام دل گِریَم کمی

ساعتم هر لحظه وقتم را نشانــــــــــــم میدهد
روز و شب هر ساعتی عمری گرانم میدهد
ماه را هر شب به حوضی پر تلاطم دیـــده ام
حوض ماهی ها چه شوری را به جانم میـدهد

ساعت نشدم که پشت به دیوار کنم
خود را به دقیقه ها گرفتار کنم
ساعت شده ام که دوستت دارم را
هر ثانیه در گوش تو تکرار کنم

دوستت دارم هایت را رد نمی کنم ، چون بر دلم سنگینی نمیکند
ترسم از آن است که در این جا آدم ها دروغ های شاخ دار میگویند
و لیکن دماغ دراز خود را جراحی پلاستیک می کنند

غم بود ،گرفت و بست و دلتنگش کرد
پاییز شد و نشست و صد رنگش کرد
از بس که دروغ با خودش گفت شبی
پشت تب تردید خدا سنگش کرد

بنازم این قلم را که چه زیبا لوحه ی دل را میسراید
چه بسازم شعر زیبایی از این احساس رویاییم