تُ ،
همآنی ک در کلمه نمی گنجی..
و در شعر هآی من،
توصیفِ تُ بلندآی شآهنامه میخوآهد..
در روآقِ مرمرِ خیآل،
تُ رآ نور نقآشی کردم..
ک نرم نرمک از میآنِ خآکستریِ من میگذری..
روآن ترین تلفظ در دهآنِ منی،
وقتی لب ب خنده می‌گشآیی..

#عآطفه_الف

پسند

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.