فردوسی

اگر دانشی مرد گوید سخن
تو بشنو که دانش نگردد کهن

***

به رنج اندر ار تنت را رواست
که خود رنج بردن به دانش سزاست

***

بیاموز و بشنو ز هر دانشی
بیابی ز هر دانشی رامشی
ز خورد و ز بخشش میاسای هیچ
همه دانش و داد دادن بسیچ