گفته می‌شود که
خداوند در یکی از جنبه‌هایش، جنبه‌ای بسیار دلربا، توجه ما را به خود می‌طلبد.
او که کارگردان این جهان است، که به یک اشاره‌اش ستاره‌ها، خورشیدها،
ماه‌ها و سیاره‌ها به لرزه در می‌آیند
به دنبال انسان می‌دود
و می‌گوید: "توجه خود را به من نمی‌دهی؟ نمی‌خواهی مرا که بخشنده این
عالم هستم بیش از هدایایی
که برایت آفریده‌ام دوست بداری؟
جویای من نمی‌شوی؟"
اما انسان در پاسخ می‌گوید:
"اکنون گرفتارم؛ کار دارم.
وقت آن را ندارم که جویای تو باشم و
پروردگار می‌گوید:
"منتظرت خواهم ماند."

#پاراماهانسا_یوگاناندا