تو واپسین شکوفه‌ای هستی که بوییده‌ام
پیش از پایانِ دورانِ گل

و واپسین کتابی که خوانده‌ام
پیش از کتاب‌سوزان

آخرین واژه‌ای که نوشته‌ام
پیش از رسیدن زائرانِ سپیده

و واپسین عشقی که به زنی ابراز داشته‌ام
پیش از انقضای زنانگی

واژه‌ای هستی که با ذره‌بین‌ها
در لغت‌نامه‌ها به دنبال‌اش می‌گردم
/
( نزار قبانی )
/