هیچکی از رفتن من غصه نخورد ...
هیچکی با موندنِ من شاد نشد ...
وقتی رفتم کسی قلبش نگرفت...
بغضه هیچ آدمی فریاد نشد ...
وقتی رفتم کسی غصه اش نگرفت ...
وقتی رفتم کسی بدرقه ام نکرد ...
وقتی رفتم نه که بارون نگرفت ...
هوا صافو خیلیم آفتابی بود ...
اگه شب میرفتمو خورشید نبود ..
آسمون خوب میدونم مهتابی بود ...
چهره هیچکسی پژمرده نبود، گلا اما همه پژمرده بودن...
کساییکه واسشون مهم بودم،همه شاید یجوری مرده بودن..

پسند

بازنشر