تندیس طلایی غم رو
باید به این شعر جناب صائب بدن، وقتی میگه:

می‌کند زلف دراز تو به دل‌های حزین
آنچه با خسته روانان شب یلدا نکند

پسند

موردی برای نمایش وجود ندارد.

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.