همین سخن به ظاهر ساده و فریبا که «من از این دنیا ملک و املاکی ندارم»! چه می دانید که وی را چقدر درچشم رعیت بی خبر، به غایت عزیز کرده بود. در باره محبوبیت ناصرالدین شاه در میان توده های مردم همین بس که بدانید در مراسم «بارعام» و یا ملاقات‌های عمومی فرصتی بود تا همگان بتوانند او را ببینند.

مردم فرسنگ ها راه می پیمودند و ساعت ها در انتظار می مانند و کیلومترها صف می بستند تا از فاصله دور برای پادشاه قوی شوکت ایران دستی تکان دهند و یا اگر مجالی افتاد، عریضه ای جان نثارانه تقدیم غلامان او کنند! نقل است که در روز تشییع جنازه این شاه شهید! هیچ یک از مردم تهران در منزل نماندند و صدای شیون از تمام ایلات و ولایات مملکت هم به گوش می رسید.